Η γελοιότητα της σύγχρονης «Αριστεράς» – Μια βόλτα στα καφενεία θα τους πείσει…

Ο «Ψιθυριστής» κυκλοφορεί πολύ στα καφενεία, τόσο στα πραγματικά όσο και στα διαδικτυακά, δηλαδή στα Social media, όπου και ακούγονται σπαρταριστές ατάκες και γράφονται απίθανα σχόλια από τους θαμώνες για θέματα που αφορούν την επικαιρότητα.

Γράφει ο «ΨΙΘΥΡΙΣΤΗΣ»

Μην τα περιγελάτε τα καφενεία, επειδή κάποιοι «φωστήρες» της εγχώριας ψευδοελίτ εισήγαγαν προ ετών τον όρο «καφενειακές συζητήσεις», προκειμένου να μην αμφισβητούνται οι αφ’ υψηλού αποψάρες τους περί παντός επιστητού! Είναι ζήτημα παιδείας, καθώς ακόμα και μεγάλοι του πνεύματος μαθήτευσαν στο πεζοδρόμιο, όπως κι αν ορίζεται αυτό.

Ας μην το κουράζω άλλο με περιττούς προλόγους.

Σε κανονικό καφενείο, λοιπόν, άκουσα την ατάκα: «Τσίπρας τον έφερε, Τσίπρας τον ρίχνει» -προφανώς για τον Στέφανο Κασσελάκη ο λόγος. Προφανώς και δεν θα επεκταθώ…

Σε ψηφιακό «καφενείο», διάβασα και το εξής πολύ εύστοχο: «Χθες σε κάτι μπουζούκια στην Ιερά Οδό, ένας άνθρωπος που τον λένε Ευάγγελο και κάποτε έπινε cafe au lait στην πλατεία Κολωνακίου, επειδή δεν είχε τα κονέ να μπει από την πίσω πόρτα, τις έπαιξε με έναν πορτιέρη στην μπροστινή και κατόπιν κάλεσε την πυροσβεστική να πάει να κάνει έλεγχο και να το σφραγίσει. Αυτό είναι ό,τι χρειάζεται να ξέρουμε και για τους μέσα και για τους έξω. Α και ότι όλο αυτό ήταν συνέδριο κόμματος». Αυτό το σχόλιο αναφέρεται συνολικά στο «καφενείο» που λέμε σύγχρονη Ελληνική Αριστερά, τρομάρα τους!

Μπροστά σε αυτή τη σοφία ο «Ψιθυριστής» υποκλίνεται, τρόπον τινά. Το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να αναλωθεί κανείς στην ανάγνωση βαρύγδουπων αναλύσεων του τύπου «που πάμε» και «τι να κάνουμε», -ο Λένιν τους μάρανε-, γιατί απλούστατα αυτός ο τραγέλαφος δεν έχει την παραμικρή σχέση με Αριστερά. Ούτε και υπάρχει Αριστερά από τη στιγμή που ο μέγας μάγιστρος έκανε σε μια νύχτα το «όχι» «ναι». Εκείνος ο συμβιβασμός, για τον οποίο ποτέ δεν απολογήθηκαν επί της ουσίας, και τα παρεπόμενά του τούς οδήγησε εδώ που είναι σήμερα κι ας μην θέλουν (ακόμα) να το παραδεχθούν.

Κυβέρνησαν κι από τη στιγμή που το έκαναν, εφόσον δεν μπορούσαν να συγκρουστούν, γιατί Αριστερά σημαίνει πρώτα και πάνω απ’ όλα σύγκρουση και αμέσως μετά μετασχηματισμός, έπρεπε να είναι έτοιμοι να υποστούν τις συνέπειες και την ανάλογη φθορά. Δεν ήταν έτοιμοι να κυβερνήσουν και με τα σημερινά κατορθώματά τους, επιβεβαιώνουν την άποψη των πολλών ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ήταν απλώς μια φάρσα της Ιστορίας. Οι ΣΥΡΙΖΑίοι δεν έχουν παρά να κοιτάξουν δίπλα τους προς το ΠΑΣΟΚ που άντεξε τη θύελλα και ξαναπαίρνει τα πάνω του, και ύστερα να φτύνουν στους καθρέφτες τους…

Βέβαια αυτή δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των διασπάσεων της εγχώριας Αριστεράς. Σίγουρα, όμως, είναι η πιο κωμική! Βλέπετε η «πάλη των τάσεων» είναι αδυσώπητη, και όπως έγραφε ο αξέχαστος Χρόνης Μίσσιος «ο πιο μεγάλος εχθρός για κάθε κομμουνιστή είναι ο διαφωνούντας κομμουνιστής». Η ρήση, βέβαια, του αείμνηστου Μίσσιου αφορά άλλες εποχές του κινήματος, σαφώς πιο ποιοτικές, τότε που οι διαφωνίες είχαν ένα ιδεολογικό υπόβαθρο και εκείνη η Αριστερά είχε την κάπα της κρεμασμένη στο ξάγναντο, και όχι αυτή εδώ όπου συγκρούονται δύο μηχανισμοί με όρους reality show και όποιος αντέξει.

Ο «Ψιθυριστής» δεν θα υπεισέλθει σε ιστορικές λεπτομέρειες για τις διασπάσεις στον χώρο της εγχώριας Αριστεράς, τις οποίες γνωρίζει καλά ως παλαιός του χώρου -υπάρχουν πολύ έγκυρα άρθρα και αρκετή βιβλιογραφία για το θέμα, αν θέλει κανείς να ενημερωθεί… Το μόνο που μπορεί να πει σε όλους αυτούς που μαγαρίζουν την ιστορία του χώρου είναι «ντροπή σας». Απλά και ξεκάθαρα πράγματα!