
Οι κοκορομαχίες, τα… πολιτικά «dislikes» και οι λάθος επιλογές
Καλή σας ημέρα και καλή εβδομάδα. Ζητάω προκαταβολικά συγγνώμη, δυστυχώς τις τελευταίες ημέρες έχει πέσει… δουλειά (π.χ. ΔΕΘ) στην εφημερίδα που εργάζομαι, νέες συνεργασίες με περιοδικά, αυξημένες οικογενειακές υποχρεώσεις και πολύ τρέξιμο με τα παιδιά, επειδή έχω «life». Θα… επανορθώσω, όμως!
Γράφει ο ΣΠΥΡΟΣ ΝΑΝΝΟΣ – ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΣΗΕΑ
Αυτές τις ημέρες, έδωσα προτεραιότητα στο αθλητικό κομμάτι, και κατάλαβα ότι το ενδιαφέρον των πολιτών παραμένει ιδιαίτερα μεγάλο. Και χαίρομαι για αυτό.
Μια συμβουλή προς τους γονείς. Ρίξτε τα παιδιά σας στην «αρένα» του αθλητισμού, σταθείτε δίπλα τους και τα καλύτερα είναι μπροστά σας!
Και τώρα, ήρθε η στιγμή να αναφερθώ στα πολιτικά. Εντάξει, δεν έχασα και κάτι… σπουδαίο. Κλασικά τα ίδια, μουρμούρα, σκουπίδια κοκ.
Ωστόσο, συνέβησαν ορισμένα γεγονότα που παραξένεψαν πολλούς. Και αναφέρομαι στις «κοκορομαχίες» των τελευταίων ημερών που δόθηκαν στο «διαδίκτυο» για να κάνουν… κρότο.
Όμως, οι πρωταγωνιστές ήταν… άτυχοι! Γιατί πάλι ασχολήθηκαν οι ίδιοι και οι ίδιοι, με τα ίδια likes, με τις εκατέρωθεν επιθέσεις κοκ.
Ξέρετε, το έψαξα στο διαδίκτυο, ήθελα να βρω μια έκφραση στα γαλλικά για να περιγράψει αυτή την κατάσταση που βιώνουν οι πολίτες στο νησί. Και την… πέτυχα! C’est une mascarade! Εντάξει, καταλάβατε νομίζω…
Πάμε λοιπόν στο ψητό, όπως λέω. Αναγνωρίζω ότι στο παρασκήνιο επιχειρούνται πολιτικά «ξεκαθαρίσματα». Ο ένας να φάει τον άλλο για να βγει μπροστά πιο «έτοιμος». Κατανοητό, αλλά όταν το παρασκήνιο βγαίνει στο προσκήνιο με άκομψο τρόπο, τότε κάνει… μπαμ! Και οι πολίτες, γυρίζουν την πλάτη.
Θα αναφερθώ αυτή την φορά σε ονόματα.
Είδα την ανάρτηση του Βασίλη Πούτου στο Salamina Press. Επέλεξε τον συγκεκριμένο ιστότοπο (και ορθώς έπραξε), θεωρώντας ότι θα κάνει γκελ η επίθεσή του προς τον Γιάννη Τσαβαρή. Άλλωστε, ο συγκεκριμένος ιστότοπος που έχει όλες τις ειδήσεις στο νησί, κάτι σαν… Κουλουριώτικο Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΠΕ) ένα πράγμα (έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση), προσφέρει άρτον και θεάματα ειδικά στο facebook, όπου πραγματικά γίνεται το έλα να δεις από σχόλια, άσχετα εάν τα γράφουν οι ίδιοι και οι ίδιοι (followers). Αλλά, για να μην παρεξηγηθώ, είναι μια φυσιολογική διαδικασία, που πολλές φορές προσφέρει και «ειδήσεις», που πέρασαν π.χ. στο περιθώριο και δεν έτυχαν (όπως άξιζαν) ευρύτερης αποδοχής (και δημοσιότητας).
Είδα και την απάντηση του Γιάννη Τσαβαρή στο facebook (σ.σ. έμαθα ότι έδωσε πρόσφατα και συνέντευξη αλλά δεν την βρήκα πουθενά), που κινήθηκε σε γραμμή «σκληρού ροκ» (σχολή Λαλιώτη στην οποία… θήτευσα και εγώ ως δημοσιογράφος ΥΠΕΧΩΔΕ πριν πολλά, πολλά χρόνια), δείχνοντας ξεκάθαρα (πολιτικά μιλάω πάντα) ότι είναι ένα σκληρό καρύδι που θεωρώ ότι θα πάει μέχρι τις εκλογές. Αλλά, εκείνος θα το αποφασίσει.
Θα ρωτήσετε τώρα, ποιος κέρδισε από αυτή την διαδικτυακή μονομαχία στο «Ελ… Σαλαμίνα»! Επειδή διάβασα και για τον Τζον Γουέιν στα σχόλια!
Εύκολη απάντηση: Ο Γιώργος Παναγόπουλος και η Βάσω Θεοδωρακοπούλου.
Γιατί;
- Ο δήμαρχος Σαλαμίνας παραμένει στο απυρόβλητο και περιμένει ποιος άλλος θα δηλώσει «παρών». Εκεί, ναι, θα πρέπει να γίνουν συγκρίσεις. Αναπόφευκτο…
- Η δε επικεφαλής του συνδυασμού «Η Σαλαμίνα μας… (μπλα μπλα μπλα)», παραμένει ο σταθερός πόλος απέναντι στον Παναγόπουλο, αν και το βλέπω χλωμό να είναι εκ νέου υποψήφια, αφού κάποιοι «ψιθυριστές» μου αποκάλυψαν ότι στην Πειραιώς την σκέφτονται για την Β΄ Πειραιώς ενόψει των εκλογών. Φυσιολογική εξέλιξη, θα τη χαρακτηρίσω. Και σωστή, άλλωστε από την πρώτη στιγμή είχα γράψει ότι δεν έπρεπε να είχε κατέβει ως υποψήφια δήμαρχος στη Σαλαμίνα και ότι έπρεπε να ψαχτεί περισσότερο στην κεντρική πολιτική σκηνή. Εκτός εάν προκύψει… Κύπρος.
Θα επιστρέψω λοιπόν στον Βασίλη Πούτο και τον Γιάννη Τσαβαρή.
Ο Βασίλης Πούτος, νέος στην πολιτική αλλά με πολιτική κληρονομία, μεγάλη, προφανώς και δείχνει ότι είναι έτοιμος να βγει μπροστά. Και καλά θα κάνει. Νέος άνθρωπος, καλλιεργημένος, νέες ιδέες, προφανώς με φρέσκα (και νεανικά) μυαλά δίπλα του (ευελπιστώ), θα μπει στην πολιτική αρένα για να παλέψει. Και ότι γίνει! Όμως, επικοινωνιακά, πρέπει να αποδείξει ότι είναι η εναλλακτική πρόταση, όχι με τέτοιες αναρτήσεις, εκτός εάν θεωρεί πως ο μεγάλος του αντίπαλος είναι ο Γιάννης Τσαβαρής. Εκεί, πάω πάσο. Αλλά δεν το πιστεύω… Θεωρώ ότι ο βασικός του αντίπαλος (οφείλει και πρέπει) είναι ο Γιώργος Παναγόπουλος.
Πρέπει να παραχθεί πολιτική με προτάσεις. Ένα «εγχειρίδιο» που να ονοματίζει τα προβλήματα και αυτομάτως να υπάρχει η «λύση». Ένα πολιτικό «ευαγγέλιο» που θα ακολουθηθεί με ορθή πολιτική πίστη και συγκεκριμένα βήματα.
Η επιλογή «αντιπάλου» στο δρόμο προς τις εκλογές, και το ξεκαθάρισμα δεν μπορεί να γίνει από τώρα. Θα… φθαρείς, πρόωρα.
Πρέπει να πείσεις τους πολίτες ότι είσαι ΕΔΩ με πρόταση!!!
Όχι πυροτεχνήματα! Όχι… αλεξιπτωτιστές! Ξεκάθαρες κουβέντες!
Και νομίζω ότι ο σωστός «οδηγός» είναι ο πολίτης. Που θα κρίνει. Και από ότι είδα, η κρίση του δεν… φάνηκε στην κοκορομαχία. Μάλλον αδιάφορο ήταν το γεγονός, βλέποντας τα λιγοστά (και μαραμένα θα τα χαρακτήριζα) «likes» στους προσωπικούς λογαριασμούς των «πρωταγωνιστών».
Όσον αφορά τον Γιάννη Τσαβαρή, έχει επιλέξει την οδό του ποσταρίσματος με βίντεο, παραθέτοντας αυτά που πιστεύει και θέλει να «περάσει». Αυτά που λέει ότι ξέρει. Εννοείται ότι είναι δικαίωμά του.
Ως παλαιός δήμαρχος, θα πρέπει όμως να εξηγήσει κάποια στιγμή δύο πράγματα:
- Πρώτον, τι έχει συμβεί με τον Γιώργο Παναγόπουλο μετά τις τελευταίες εκλογές και από τις καρδούλες (όχι της… Ζωής) πήγαμε στα αγκάθια.
- Δεύτερον, εάν θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές ή θα στηρίξει ένα άλλο πρόσωπο που πιθανόν θα βγει μπροστά.
Εννοείται επίσης ότι αυτές οι απαντήσεις δεν είναι της παρούσης… περιόδου, εκείνος άλλωστε θα αποφασίσει πότε θα ξεκαθαρίσει το τοπίο.
Δεν θα σας κουράσω περισσότερο.
Εν κατακλείδι, ο τελικός «κριτής» είναι ο πολίτης. Αυτός αποφασίζει. Και αυτός θα πάει στην κάλπη. Όσα δημοσιογραφικά κείμενα και να γραφτούν εδώ στο dossier…
Υ.Γ. Τις επόμενες ημέρες, θα σας δώσω κι άλλο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για τα «βαριά» πορτοφόλια που ψάχνονται πολύ! Και βρίσκουν «καλοθελητές» παντού, όμως. Δεν ξέρω εάν θα είναι… υποψήφιοι! Ουπς! Μείνετε συντονισμένοι…
Υ.Γ.1. Επειδή το έχω… βάρος, να σας πω ότι ο καλός μου φίλος Αλέξανδρος Κριτσίκης, ετοιμάζει το τρίτο βιβλίο του, προϊόν ακαδημαϊκής έρευνας στο ΔΠΘ.