- Home
- ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
- Οι φλόγες τρέχουν – τα Canadair… έρχονται το 2028

Οι φλόγες τρέχουν – τα Canadair… έρχονται το 2028
Η Ελλάδα φλέγεται. Ο στόλος γεράζει. Οι παραδόσεις καθυστερούν. Και κάπου στο βάθος του 2030, διαφαίνεται η ελπίδα για έναν πιο αξιόμαχο στόλο πυρόσβεσης. Μέχρι τότε, τα “Canadair” παραμένουν υπόσχεση, όχι εργαλείο.
Κάθε καλοκαίρι το ίδιο σκηνικό: η χώρα σε εμπόλεμη κατάσταση με τις φλόγες, οι δυνάμεις πυρόσβεσης εξαντλημένες, τα Canadair απογειώνονται και καθηλώνονται με τον ίδιο ρυθμό. Εικόνες κατάρρευσης, αγωνίας, οργής. Κι όλα αυτά, ενώ η Ελλάδα υποτίθεται ότι έχει δρομολογήσει την ανανέωση του στόλου της με επτά νέα υπερσύγχρονα πυροσβεστικά αεροσκάφη τύπου DHC515 Firefighter. Πού είναι όμως;
Η απάντηση είναι απλή: θα έρθουν από το 2028 και μετά, ένα κάθε έξι μήνες, με πλήρη παραλαβή το… 2030. Την ώρα που τα δάση καίγονται σήμερα.
Πότε και γιατί καθυστέρησε η συμφωνία
Το ελληνικό ενδιαφέρον για την προμήθεια των νέων Canadair εκδηλώθηκε από το 2021, με την κυβέρνηση να επιχειρεί να αποκτήσει τα DHC515 ως μέρος μιας ευρύτερης εθνικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Η διακρατική συμφωνία με τον Καναδά υπεγράφη. Όμως το εργοστάσιο παραγωγής της De Havilland Canada παρέμενε κλειστό. Ο λόγος; Δεν υπήρχαν αρκετές διεθνείς παραγγελίες για να «ανάψει» η γραμμή παραγωγής.
Για περίπου δύο χρόνια, η Ελλάδα περίμενε. Όχι επειδή δεν είχε υπογράψει ή δεν είχε προετοιμαστεί, αλλά επειδή το παγκόσμιο σύστημα παραγωγής αεροσκαφών πυρόσβεσης λειτουργεί σε ρυθμούς προσφοράς και ζήτησης, σαν να πρόκειται για προϊόν σούπερ μάρκετ.
Τελικά, μόλις άλλες κυβερνήσεις υπέγραψαν δεσμευτικές συμφωνίες και ο αριθμός των παραγγελιών έγινε επαρκής, η παραγωγή ξεκίνησε – με την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις της λίστας. Αυτό, ωστόσο, δεν αλλάζει το γεγονός ότι η πρώτη παράδοση αναμένεται σε σχεδόν τριάμισι χρόνια από σήμερα.
Πολιτική βούληση υπάρχει – αλλά ο χρόνος δεν περιμένει
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, στην πρόσφατη επίσκεψή του στην 112 Πτέρυγα Μάχης και στη 355 Μοίρα Τακτικών Μεταφορών, τόνισε ότι τα DHC515 και η αναβάθμιση των παλιών CL415 αποτελούν «στρατηγική δέσμευση της κυβέρνησης».
Ωστόσο, οι φωτιές δεν σέβονται τα χρονοδιαγράμματα. Και μέχρι το 2028, ο επιχειρησιακός φόρτος πέφτει αποκλειστικά πάνω στους παλαιούς στόλους. Αεροσκάφη γερασμένα, που απαιτούν ενισχυμένες συντηρήσεις και καθημερινή υπερπροσπάθεια από τα πληρώματά τους. Η κυβέρνηση μπορεί να παρουσιάζει την απόκτηση των νέων Canadair ως πρόοδο – και ορθώς το κάνει. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι συνέπειες της καθυστέρησης πληρώνονται τώρα.
Τα ερωτήματα που δεν τέθηκαν ποτέ δημόσια
– Ποια ήταν η στρατηγική της Ελλάδας το 2021; Υπήρξε πίεση σε ευρωπαϊκό επίπεδο για μαζικές παραγγελίες ώστε να επιταχυνθεί η παραγωγή;
– Γιατί δεν λειτούργησε ένα κοινό ευρωπαϊκό πλαίσιο πολιτικής προστασίας για αγορά μέσων; Αν η Ε.Ε. είχε κινηθεί συντονισμένα, θα είχαν ήδη ξεκινήσει οι παραδόσεις;
– Εξετάστηκε η προμήθεια ενδιάμεσων λύσεων, όπως leasing ή αγορά μεταχειρισμένων αεροσκαφών;
Οι απαντήσεις σε όλα αυτά παραμένουν θαμμένες πίσω από τον βολικό τίτλο «παραγγείλαμε επτά νέα Canadair».
Το Canadair του 2030 και το δάσος του 2025
Το νέο DHC515 είναι πράγματι εξαιρετικό: μεγαλύτερη χωρητικότητα νερού, νυχτερινές επιχειρήσεις, γρηγορότερος ανεφοδιασμός, αυξημένη αξιοπιστία, σχεδιασμένο για τη Μεσόγειο. Αλλά όλα αυτά είναι τεχνικές λεπτομέρειες στο χαρτί, όσο η Ελλάδα συνεχίζει να μετράει καμένες εκτάσεις κάθε Αύγουστο.
Το στοίχημα δεν είναι η τεχνολογία – είναι ο χρόνος. Και η μάχη με τον χρόνο έχει ήδη χαθεί.
Η Ελλάδα έκανε αυτό που έπρεπε – αλλά πολύ αργά για τις ανάγκες του σήμερα. Οι καθυστερήσεις στην παραγωγή, η παγκόσμια ζήτηση, η αδυναμία ταχύτερης συνεννόησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όλα συνέβαλαν στο να φτάσουμε στο 2025 χωρίς κανένα νέο Canadair στον αέρα. Μέχρι το 2030, ίσως έχουμε τον πιο σύγχρονο στόλο πυρόσβεσης στην Ευρώπη. Το ερώτημα είναι: θα έχουμε ακόμη δάση για να προστατεύσουμε;