Δεκανίκια; Μπα, πάλιωσαν… Μόνο η «λάσπη» έμεινε!

Πόσο κουραστικό… Πόσο βαρετό… Μα, καταντάει σκέτη «αηδία» (συγγνώμη για την έκφραση) να γράφονται τα ίδια και τα ίδια… Η καραμέλα που μπαγιάτεψε… Αφού έλιωσε μέσα στα σάλια… Πόσο ακόμα; Πόσο;

Γράφει ο ΣΑΛΑΜΙΝΟΜΑΧΟΣ

Καλώς σας βρήκα ξανά! Ξέρω, χαθήκαμε τώρα τελευταία, απλά με τον εκδότη του dossier ασχολούμαστε και με τα άλλα επαγγελματικά μας στα αθηναϊκά ΜΜΕ, ως μέλη της ΕΣΗΕΑ για περισσότερο από 25 χρόνια. Ναι, δεν είμαστε δημοσιογράφοι του 50ευρου (σ.σ. όπως και ο Λευτεράκης, πολύ καλό παιδί και συνάδερφος από παλιά) όπως μας έχουν χαρακτηρίσει κάποιοι… άθλιοι (και δεν το αλλάζω)! Αλλά, δεν χρειάζεται να τους δίνουμε τροφή, τέτοιους αχρείους έχουμε αντιμετωπίσει πολλούς όλα τα χρόνια. Και μπήκαν στα λαγούμια τους, γεμάτα από λάσπη…

Αλλά, διαπιστώνουμε ότι η ηλιθιότητα τους (στην προσπάθεια να βλάψουν – όπως θέλουν να πιστεύουν – τον άλλο, οι ανίκανοι!), ζει και βασιλεύει, και φουντώνει όλο και περισσότερο. Είναι η ακατανίκητη βλακεία τους, οι ηλίθιοι… Και δεν αλλάζω πάλι τίποτα!

Πάμε λοιπόν στα δικά μας, επειδή ο πρόλογος ήταν σχεδόν… ξεκάθαρος. Θα ρωτήσετε, μα τι έπαθα; Μιλάω ΠΑΛΙ με όρους πυθίας.

Λάθος! Απλά κουράστηκα να διαβάζω άρθρα που έχουν το ίδιο περιεχόμενο, καθήμενος στο αναπαυτικό μου καναπέ τα βράδια, με θέα την Ακρόπολη, πίνοντας λευκό – παγωμένο – κρασάκι. Εδώ θα σας δώσω μια πληροφορία. Οι ειδικοί συνιστούν πολύ συγκεκριμένες θερμοκρασίες όσων αφορά το σερβίρισμα του λευκού κρασιού και αυτές κυμαίνονται από 7℃ μέχρι 12℃. Τώρα, άμα το πετύχετε, μπράβο σας! Εγώ το προσπαθώ πολύ πάντως και δεν το έχω πετύχει… Θα το πετύχω, που θα πάει…

Πάλι πάλι στα δικά μας.

Τελικά, δεν άλλαξε κάτι όσες ημέρες έλειπα.

Διαβάζοντας όμως προσεχτικά (σ.σ. και εγώ έχω τα «κλειδιά» του site), κατάλαβα ότι μέσα σε όλα τα ανόητα, υπάρχει ένα… «νέο» στην υπόθεση. Ότι η «πάλη» ενός ατόμου είναι μοναχική! Η «επανάσταση» μέσα από το πληκτρολόγιο δεν βρίσκει εσωτερική ανταπόκριση, καθώς αφήνουν το «θύμα» (γιατί «θύμα» είναι!) να μιλάει και να εκτίθεται μόνο του. Θεωρούν ότι έχουν βρει τον «τύπο για όλες τις δουλειές», για να βγάζει πάντα το φίδι από την τρύπα (σ.σ. το έκανε παλιά με επιτυχία και αριστοτεχνία, τώρα δεν του δίνουν σημασία), καθώς οι άλλοι εκλεγμένοι «φωστήρες» του καναπέ, προτιμούν τις πόζες και τα ταξιδάκια για να γνωρίζουν… ήρωες κινούμενων σχεδίων.

Μα καλά, πότε θα το καταλάβει εκείνος; Ο κόσμος άλλο ψήφισε, και άλλο βρίσκει μπροστά του. Ούτε αυτό έχει πάρει χαμπάρι;

Και εδώ προκύπτουν ερωτήματα. Υπάρχει… βίτσιο επικοινωνίας; Του αρέσει ο «φακός»; Η προβολή; Το έχει… ανάγκη; Γιατί θέλει τόσο πολύ να δείχνεται; Δεν μπορεί να «ζήσει» με άλλους τρόπους; Μπορεί! Μπορεί και πολύ εύκολα μάλιστα. Και δεν είναι κακό, να μην παρεξηγηθώ.

Τόσες ασχολίες, σημαντικές έχει, το πιστεύω, γιατί όμως επιθυμεί συνεχώς την «αντικατάσταση» εκείνων που απλά είναι αλλού, μάλιστα όσο περνάει ο καιρός δείχνουν και περισσότερο ότι έχουν εξαϋλωθεί πολιτικά και ο κόσμος το έχει καταλάβει;

Εδώ θα τους φύγει κόσμος και κοσμάκης (εσωτερικά), ούτε αυτό… ξέρει; Δεν του το έχουν πει; Τον έχουν στην απέξω; Τς τς τς…

Έχει κουράσει απίστευτα, πλέον κανένας δεν του δίνει σημασία. Τον αφήνουν εκεί, να παλεύει με τους εσωτερικούς του… δράκους.

Υπάρχει όμως και η άλλη… ανάγνωση. Ότι επενδύει προσωπικά στον εαυτό του για να βγει μπροστά, βλέποντας πόσο μεγαλώνει η αδιαφορία. Εκεί, πάσο! Κατά την άποψή μου, εάν ισχύει κάτι τέτοιο, καλά κάνει και επιμένει. Αλλά να μας το πει, ώστε να τον τοποθετήσουμε σε άλλο… ράφι. Πιο ψηλά. Μια συμβουλή όμως. Πάρε σοβαρούς συμβούλους. Η «βεντάλια» στην δική σου κοινωνία, είναι μεγάλη. Και σοβαρή.  Παράτα τα γερασμένα κακά μυαλά που σε περιτριγυρίζουν. Γιατί χάνεις το χρόνο σου;

Αλλά και πάλι, δεν θεωρώ ότι έχει πολιτικό γκελ. Αδιάφορος είναι. Με γνώσεις; Φυσικά, με πολλές γνώσεις. Με σεβασμό; Μεγάλο σεβασμό από τον δικό του «κόσμο». Αλλά μέχρι εκεί. Γιατί δεν πιστεύω ότι έχει αρχηγικές… ανησυχίες.

Θεωρώ πως το έχει… κάψει.

Όσο πιο νωρίς το καταλάβει, εννοείται πως θα γίνει καλύτερος άνθρωπος. Είπαμε, έχει πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί. Και αυτά που ήδη προσφέρει σε αυτά που ξέρει πολύ καλά (εκτός πολιτικής, ε;), όλοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια για εκείνον.

Το γνωρίζω πολύ καλά, γιατί ρώτησα και έμαθα πολλά. Απευθύνθηκα σε συναδέρφους του επιχειρηματικού ρεπορτάζ και μου είπαν. Και του οικονομικού, μάλιστα σε συγκεκριμένο site που έχει εργαστεί ο εκδότης του dossier, έχει γραφτεί για εκείνον ότι είναι ανώτερο στέλεχος, στη στήλη για το ναυτιλιακό ρεπορτάζ… Σεβάσμιος! Επιτυχημένος! Όπως ρώτησα και τους δημοσιογράφους που καλύπτουν το αθλητικό ρεπορτάζ. Με παρέπεμψαν μάλιστα σε αποφάσεις στην ΔΙΑΥΓΕΙΑ και αφού έψαξα για ώρες, διέκρινα πολλά και ενδιαφέροντα. Τα έχω «σωσμένα» στον υπολογιστή μου, τα φυλάει ο γάτος μου ο Φρίξος, που με θεωρεί φευγάτο αφού λείπω πολλές ώρες από το σπίτι. Ε, κάποιος να είναι ο «φύλακας»!

Θα το ομολογήσω όμως, από το γενικό συμπέρασμα. Δεν είναι τυχαίος! Απλά, θεωρώ ότι το έχασε στην πορεία… Και κάποια στιγμή θα βρεθεί στο καναβάτσο!

Και πραγματικά απορώ, γιατί ασχολείται τόσο; Γιατί συνεχίζει να μπλέκει; Δεν προσφέρει τίποτα. Μόνο μερικές αράδες και αυτές κακογραμμένες, αμοντάριστες… Και δεν είναι ο «μεσσίας» που ονειρεύεται ότι όλοι τον καταδιώκουν για να συνεχίζει το «παραμυθάκι» του, παίζοντας ακόμα και το ρόλου του κομπάρσου.

Δεν είναι το μέλλον! Είναι ένα γερασμένο (πολιτικά πάντα για να μην παρεξηγηθώ) δεκανίκι κάποιων που στέκονται πίσω από τις κουρτίνες, και εκείνος προσπαθεί να τους κρύψει! Και λέει σαν μικρό παιδί όταν τον ανακαλύπτουν ότι «ναι, το παραδέχομαι, εγώ το έκανα».

Και την ίδια ώρα, βγαίνει στη… επίθεση με ατάκες «Χλαπάτσα», δηλαδή «θα σας δείξω εγώ, θα δείτε τι θα πάθετε». Αμετανόητος… Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

Μέσα του, διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, πιστεύω ότι συμφωνεί μαζί μου. Το ξέρω, αφού τον θεωρώ πανέξυπνο. Τι να το κάνεις όμως…

Καληνύχτα και καλή τύχη…

Υ.Γ. Επί της ευκαιρίας, Θέλω να στείλω ένα μήνυμα. Κάτι παλικάρια (αμούστακα πολιτικά που το παίζουν πλέον νταήδες πρώτης γραμμής αλλά είναι μαριονέτες και φοβητσιάρηδες)  που νομίζουν ότι θα «σωθούν» όταν θα έρθουν οι εκλογές, πλανώνται πλάνην οικτράν. Τότε, θα έχει πολύ ενδιαφέρον η… ανταπόκριση. Αλλά θα είναι ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ. Ακόμα και να έχουν βγάλει… μουστάκι!

Υ.Γ.1 Βλέπω ότι «ανοίγονται» κι άλλες μιντιακές δουλειές στο νησί, και χαίρομαι ιδιαίτερα. Το… μονοπώλιο, τελείωσε αδέρφια. Ο προσεχής Σεπτέμβριος θα είναι καυτός. Δεν ξέρω για τις θερμοκρασίες, όμως η δική σας θα είναι στα ύψη. Πυρετός! Φοβού και καλά θα κάνετε! Τσουρουφλιστείτε! Γαυγίστε σαν τα σκυλιά που δεν δαγκώνουν όμως…

Υ.Γ.2 Το dossier μεγαλώνει με χιλιάδες πλέον μοναδικούς επισκέπτες. Και αυτό μας χαροποιεί ιδιαίτερα. Και θα αναπτυχθεί περισσότερο. Τελείωσαν τα αστεία. Μονοφαγάδες, τέλος! Μονόπλευρη ενημέρωση, τέλος. Μπακάλικα… τέλος! Κακοποίηση γλώσσας… τέλος! Κάκιστη εμφάνιση, παρωδία, τέλος!

Υ.Γ.3. Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στους απίθανους τύπους και ιδιαίτερα τις τύπισσες που έγραψαν ότι ο εκδότης του dossier είναι τρολ… Μιλάμε πρέπει να πίνουν… πολύ τα βράδια! Εντάξει, ο καθένας (και η καθεμία) όπως μπορεί να βολεύεται…

Εδώ θα κάνω μια αποκάλυψη. Την δεύτερη φορά, ήμουν και εγώ μαζί με τον εκδότη του site στον δικηγόρο στο Σύνταγμα (φίλος μου πολύ), και σταμάτησα τη νομική… διαδικασία. Δεν αξίζει. Σιγά μην ασχοληθούμε με τους υπονόμους. Βρωμάνε πολύ… Α, θα σας δώσω ακόμα μια είδηση. Ο εκδότης του dossier γουστάρει τώρα τελευταία και θέλει να εμφανιστεί ως… @POTUS. Λογικά, ο Τραμπ, δεν πρέπει να έχει πρόβλημα μωρέ… Θα κοτσάρουμε και μια φωτό με το μαλλί αναμαλλιασμένο ως προφίλ και δέσαμε το γλυκό! Άσχετοι, ανύπαρκτοι! Πάντως, δεν το έκανα, θα το κάνω. Θα ρωτήσω την Αντωνιάδου στην ΕΣΗΕΑ εάν η τύπισσα αυτή είναι μέλος. Και θα επανέλθω. Όσο για τον Τράγκα, και όσα υποστήριξες, ούτε που ξέρεις! Μόνο φαντασία! Τσάμπα μάγκας από το σούπερ μάρκετ που είναι στο Αιάντειο! Καλύτερα να κάνεις ένα μπανάκι στο Βουρκάρι για να συνέλθεις. Να «αποτινάξεις» από πάνω σου την «δυσωδία» που κουβαλάς. Εννοείται, άσχετη, ότι έχει ενημερωθεί ο Φρέντι για πάρτη σου, στο μέσο της Ηρώδου Αττικού, πριν το πάρκινγκ. Εάν δεν ξέρεις ποιος είναι ο Φρέντι, ε, τότε είναι ΠΟΛΥ ΑΣΧΕΤΗ! Που είσαι (άσχετη), αλλά έχω μια ελπίδα μήπως κάνω λάθος στη λέξη ΠΟΛΥ… Και κάτι ακόμα… Επειδή χάθηκες μετά την αναφορά για την δικαστική οδό (μπρρρρρ, φόβος), καταλάβαμε πολλά. Καλά, δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό! Ψιτ, ξύπνα, πέρασε η μπόρα! Μπορείς να βγεις από το… καβούκι σου! Α ρε Φρίξο, πόσο λάθος κάνω που σε λέω… γατάκι! Που να ήξερα ότι θα έχεις… συγγενείς;