Το ρεπορτάζ συνεχίζεται…

Τις τελευταίες δύο ημέρες, ασχολούμαι με τα επαγγελματικά μου (σ.σ. δεν είναι μόνο το dossier), κάνω συναντήσεις, βλέπω ανθρώπους, διαβάζω την ΔΙΑΥΓΕΙΑ, αποκρυπτογραφώ ειδήσεις, γελάω με ορισμένες αναρτήσεις, βλέπω και δημοσιεύματα σε εφημερίδες της Αθήνας.

Γράφει ο ΣΠΥΡΟΣ ΝΑΝΝΟΣ

Δεν θα μπω στην διαδικασία σήμερα να σχολιάσω όσα μου έγραψαν οι χρήστες στο facebook του salamina press (και πάλι ευχαριστώ για την φιλοξενία) για την αναδημοσίευση του άρθρου που αφορούσε την «ερώτηση» για το μέλλον της Βάσως Θεοδωρακοπούλου.

Διάβασα πολλά, έμαθα πολλά, και πραγματικά ευχαριστώ όλους, ακόμα και αυτούς που με άσκησαν δίκαιη κριτική. Δεν αναφέρομαι όμως σε μια μερίδα που με ειρωνεύτηκαν, ακόμη και για την σχέση μου με τον Τράγκα. Αλλά, ρώτησα και έμαθα πολλά. Και βρήκα και φωτογραφίες. Ωραίο ρεπορτάζ. Λίγη υπομονή…

Δουλειά μου λοιπόν είναι να ψάχνω. Να ρωτάω. Και αυτά κάνω. Δουλειά όμως των πολιτικών, είναι να απαντάνε με κόσμιο τρόπο, είτε τους αρέσουν οι ερωτήσεις, είτε όχι. Κλασικό παράδειγμα, και «νωπό», ο Γιάννης Τσαβαρής που απάντησε με το δικό του τρόπο στους δημοσιογράφους στην συνέντευξη Τύπου. Κόσμιο τρόπο. Έξυπνο. Αυτό είναι το σωστό. Γιατί ξέρει από πολιτική. Απλά πράγματα.

Ο πολιτικός, λοιπόν, πρέπει να συμβαδίζει με την λογική και την ηρεμία. Εκτός, εάν πράγματι ο δημοσιογράφος χρησιμοποιεί μεθόδους με άσχημους χαρακτηρισμούς, που πραγματικά εξοργίζει τους πάντες. Τότε και μόνο τότε μπορεί να δικαιολογηθεί η… έκρηξη ενός πολιτικού.

Πάμε παρακάτω. Όταν δεν δίνεται απάντηση από τον πολιτικό, ξεκάθαρη, όταν η μπάλα στέλνεται στην εξέδρα, ο δημοσιογράφος συνεχίζει να αναζητάει απαντήσεις. Και δεν είναι «ανακριτικός» υπάλληλος, χουντικός όπως έγραψαν ορισμένοι για εμένα στο facebook.

Γιατί, ο κόσμος, πλέον, δεν τρώει κουτόχορτο.

Και σήμερα, συμβαίνει και το εξής: Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα του κόσμου, που καλεί τον δημοσιογράφο να επιμείνει. Δηλαδή, να κάνει τη… δουλειά του, αγνοώντας τους «δορυφόρους» που προσπαθούν να μπερδέψουν τα γεγονότα. Και σας ευχαριστώ για τα μηνύματα που μου στείλατε. Σας ευχαριστώ θερμά.

Και όσο η απάντηση δεν έρχεται, τόσο περισσότερο οι πολλοί πιστεύουν ότι κάτι κρύβεται.

Και αυτή είναι η αλήθεια.

Εδώ, στο dossier, πάντως, το ρεπορτάζ συνεχίζεται. Ήδη, μιλώντας με συναδέρφους δημοσιογράφους που γράφουν σε εφημερίδες της Αθήνας και ασχολούνται με την τοπική αυτοδιοίκηση, επειδή τους περισσότερους τους γνωρίζω χρόνια, μου λένε κατά καιρούς πολλά και… ενδιαφέροντα, για όλους και για όλα.

Για παράδειγμα, κάποιος μου είπε σήμερα, ότι σε μια στήλη εφημερίδας, υπάρχει πολύ ζουμί για τις… συμπεριφορές κυριών στην Β΄ Πειραιώς. Έχω το απόκομμα, φυσικά, δεν θα το βγάλω σήμερα. Για να μην πουν κάποιοι ότι είμαι εγώ… εμμονικός, κάτι που απεχθάνομαι. Και έχω γράψει πολλά άρθρα για την κριτική και την εμμονή. Όλα στην ώρα τους.

Και κάτι τελευταίο. Ένα μέσο επιλέγει τα θέματα που θέλει να προβάλλει. Εάν χρειαστεί… αρχισυντάκτη, θα τον αναζητήσει, διαβάζοντας όμως το… ιστορικό του. Για παράδειγμα, μην είναι μπλεγμένος πουθενά με χρήματα… Ξέρω τι γράφω. Και ασχολείται με πεθαμένους. Ξέρω πολύ καλά τι γράφω.

Υ.Γ. Την Δευτέρα θα υπάρξει και νέο ρεπορτάζ, πιο λεπτομερές.

Υ.Γ.1 Βλέπω ορισμένες «συμπεριφορές» που δεν μου αρέσουν καθόλου. Γυαλάκια, μαγκιά… Που δεν τους πειράζουν οι απέναντι… Που παραμένουν σιωπηλοί… Αφού λοιπόν δεν τους πειράζουν, ε, αυτοί, μένουν ουδέτεροι. Και δεν στηρίζουν.  Κούνια που τους κούναγε… Γιατί όταν έρθει η «σειρά» τους, θα μείνουν… μόνοι! Και εκεί, το «dossier» θα παραμείνει… αμίλητο. Καληνύχτα και καλή τύχη, αδέρφια!