Η ΕΟΑΒ, μια εμμονή και η πίστα που… δυσκολεύει

Μια ιστορία που μου μεταφέρθηκε πρόσφατα ήρθε έμπρακτα πια να  καταδείξει την  παθογένεια στο χώρο του τύπου,  αυτή που αναφύεται κάθε φορά που κάποιος συνάδελφος γράφει κάτι ορμώμενος από μια στρεβλή διαρροή, μια κακά πληροφορημένη ή εσκεμμένα κακά πληροφορούσα πηγή.

Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος

Μια παθογένεια που συχνά συμπαρασύρει στα θολά νέφη της συλλογικής το σύνολό της δημοσιογραφικής οικογένειας, με τον αυτουργό να κρύβεται συνήθως σε κάποιο λαγούμι, αποφεύγοντας να αναγνωρίσει το λάθος του, ή τακτικά δίνοντας στον τάκο τους συνυπεύθυνους, ως κύριους, συχνά και μοναδικούς υπευθύνους της ‘’ζημιάς’’.

Η ΕΟΑΒ εκπροσωπεί ένα από τα εθνικά ολυμπιακά μας αθλήματα δεν συγκεντρώνει συχνά τα φώτα της δημοσιότητας. Κι όμως γίνεται καλή δουλειά από την παρούσα διοίκηση η οποία αποτελείται επί  το πλείστον από  γυναίκες, πρώην πρωταθλήτριες του αθλήματος που κάνουν υπέρ προσπάθεια, άξια μιμήσεως να εξυγιάνουν την Ομοσπονδία και να φέρουν ξανά το ‘’άθλημα  των δυνατών’’    στο επίκεντρο.

Όλη αυτή η ατμόσφαιρα πήγε να χαλάσει όταν η Β ‘ Αντιπρόεδρος κ. Χαρούλα Κυριακίδου μπήκε στο στόχαστρο συγκεκριμένου Μέσου από τη Βόρεια Ελλάδα. Μια συνάδελφος ξεκίνησε μιαν ιστορία με βάση το ότι η κ. Κυριακίδου, ως προπονήτρια κατέβασε έναν αθλητή, σε διεθνή αγώνα Αμεα ο οποίος πιάστηκε λέει ντοπέ.

Με αυτόν τον τρόπο η συνάδελφος έβαζε σε μπελάδες , τόσο την αιρετή θέση της Αντιπροέδρου στην ΕΟΑΒ, όσο και την δουλειά της στο δημόσιο. Η κ, Κυριακίδου, ωστόσο, κυνήγησε τα ο   θέμα μέχρι τέλους στα δικαστήρια και δικαιώθηκε, αφού εξ’ αρχής φώναζε πως η ‘’ρετσινιά’’ που πήγε να της κολλήσει η κ. Γιαννουδάκη – το κατά κόσμον όνομα της συναδέλφου- και το sdna, ήταν άτοπη. Περιμένω τώρα πως θα ‘’μαζευτεί’’ ο εν λόγω ισχυρισμός από το μέσο και από τη συνάδελφο. Διότι η εμμονή οδηγεί συνήθως σε αδιέξοδα. Κι ύστερα δυσκολεύουν οι πίστες…