Διαπόμπευση και συγνώμη

Ξύπνησα, σήμερα το πρωί και βρέθηκα μπροστά σε έναν καταιγισμό δημοσκοπήσεων. Για ‘’ιστορικούς’’ λόγους να πω, πριν από όλα για να μην κατηγορηθώ ότι ‘’ρίχνω στα πίσω – πίσω’’ τη δουλειά που κάνουν οι σφυγμομέτρες της κοινής γνώμης, ότι το κυβερνών κόμμα προηγείται παντού με διαφορές που έχουν αγκαλιάσει σφιχτά το διψήφιο νούμερο και δεν τ’ αφήνουν. Όμως  κι αυτό το… ρημάδι το… ‘’δυο’’ δεν φεύγει από το πρόθεμα του ποσοστού του πρώτου κόμματος με αποτέλεσμα μια ελαφριά –ακόμη – φαγούρα να προβληματίζει τους επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου.

Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος

Δεν έχει όμως και μεγάλη σημασία. Γιατί με τα προβλήματα να πετούν πάνω  γυμνά κεφάλια, σαν τα ‘’Πουλιά’’ του Χίτσκοκ ο … σοφός Ελληνικός λαός έχει μ’ άλλα να ασχοληθεί που (τον έχουν πείσει ότι) είναι σοβαρότερα. Δεν έχει ας πούμε σημασία η… δίκη Φιλιππίδη που πρέπει να καταδικαστεί για να δικαιωθεί το Ελληνικό ‘’me too’’ και να μη μας κουνά το δάχτυλο η ‘’προηγμένη δύση’’ ότι είμαστε …αιώνες πίσω… Στο πυρ το εξώτερον λοιπόν… Κι αν καταδικασθεί ο ηθοποιός να θυμηθούμε όλοι μαζί, πόσο ατάλαντος και πόσο δυσλειτουργικός ήταν στην οθόνη και στο σανίδι ξεχνώντας πως τον κυνηγούσαν μιλιούνια από θέατρο σε τηλεόραση κι από τηλεόραση  σε ταινία, αλλά κι οι παραγωγοί. Που έβαζαν τα ωραία λεφτά, όχι γιατί πουλούσε αλλά γιατί είχε.. . ψυχολογικά προβλήματα λόγω… αταλαντοσύνης. Κι εκείνη με τη γνωστή φιλευσπλαχνία τους τον… ντάντευαν. Ας γίνει ότι θέλει. Έτσι κι αλλιώς όσο οι πολίτες θα στρέφουν τα μάτια τους αλλού η κυβέρνηση θα προηγείται με άνεση στις δημοσκοπήσεις και το ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ θα ‘’τρώγονται’’ για το ποιος θα αποτελέσει πιο συνεκτικό ‘’κυτίο ρουσφετιών’’ για τους πολίτες.

Κι ύστερα, στην Ελλάδα του Σήμερα, η διαπόμπευση πουλάει περισσότερο  από τη συγνώμη…